آشنایی با بیماری صرع و شرایط بیماران مبتلا
با به مشکل خوردن عملکردهای مغز بیماری صرع به وجود می آید که به زبان ساده ، این بیماری مغزی در واقع همان قطع شدن ارتباط نرمال میان نورون های عصبی مغز است. تقریبا همه ی افراد با بیماری تشنج آشنایی دارند که به تعاریف علمی تشنج همان حمله ی عصبی است.یکی از نشانه ها یا در بعضی موارد تنها علامت بیماری صرع ،دست دادن حالت تشنج به بیمار می باشد. با رخ دادن تشنج در بیماران مبتلا به صرع،رفتار،علائم ، واکنش و حس های غیر طبیعی مانند خیره شدن چشم ها و حرکت های تند و نامنظم به طور غیر قابل کنترل در دست ها و پا ها اتفاق می افتد. هنگامی که این حملات عصبی متدام شوند تشنج در قالب بیماری صرع تشخیص داده می شود . نکته ی جالبی که همراه با فرآیند های بیماری صرع است این می باشد که حمله های عصبی و تشنج در زمان استراحت کردن افراد و در فرصتی که مغز هم در استراحت است مانند اوایل صبح و گاهی در شب روی می دهد. در اغلب موارد مدت زمان رویداد های این بیماری به مدت چند ثانیه تا چند دقیقه طول می کشد .
مراقبت های ورزشی بیماران مبتلا به صرع
نکات مهمی که باید بیماران مبتلا به صرع قبل از انجام فعالیت ورزشی به یاد داشته باشند این است که پیش از شروع ورزش ، به طور حتم مربی و هم بازی های خود را از وجود بیماری آگاه سازند . تا در صورت پیش آمدن مشکل برای بیمار ، اقدامات و کمک های لازم انجام گیرد. ومقدار فعالیت های مبتلایان هم باید در محدوده ای باشد که افراد دچار خستگی نشوند ، زیرا احساس خستگی کردن باعث تجمع اسید لاکتیک در عضله های بدن می شود و این خستگی به مغز انتقال می یابد و سپس این اتفاق ، فعالیت سلول های مغزی را به مشکل می اندازد.
توصیه های هنگام ورزش، جلوگیری از کم آبی و کاهش قند بدن بیمار است. همچنین با بروز علائم، سرگیجه، تهوع و کاهش فشار خون فرد باید ورزش خود را متوقف سازد و به استراحت بپردازد.
نکته ای که در تمامی اوقات ورزشی باید در ذهن بیماران باشد ، زیاد ازحد ورزش نکردن و پایدار نگه داشتن وضعیت بدنشان است. پیشنهاد می شود فعالیت های ورزشی را در خنک ترین ساعت روز انجام دهند و از سطوح نرم مانند چمن و تشک استفاده کنند.
ورزش هایی که برای بیماران مبتلا به صرع مناسب می باشد
همانطور که دریافتیم بیماری صرع همراه با حملات عصبی همراه می باشد ، پس قبل از اقدام به انجام حرکت های ورزشی بیماران به صورت حتمی باید با پزشک معالج خود مشورت کنند.زیرا داروهای مصرفی این بیماران ، محدوده های مشخصی دارد و گاه حتی ورزش های مناسب هم می تواند به آن ها فشار عصبی وارد کند.پس برای پا گذاشتن به حوزه های ورزشی باید به طور حساب شده ورزش کنند و ورزش ها از کنترلشان خارج نشود.
نکته ی مهم در مورد بازه ی زمانی ورزشی بیماران این می باشد که مبتلایان با در نظر گرفتن زمان واکنش و رویداد های بیماری صرع این بازه را مشخص کنند و آن را در زمانی قرار دهند که امکان رخ دادن حملات عصبی و تشنج از بیمار دور است. ورزش های مجاز برای این بیماران فعالیت هایی می باشد که باعث کنترل و بهبود بیماری آن ها شود.و از ورزش هایی که بیماری آن ها را تحریک می کند حتما بپرهیزند.
برای مثال فعالیت ورزشی یوگا ، افزایش مقاومت بدن و انعطاف پذیری را به همراه دارد و در کنار این موارد، استرس که یکی از عوامل تحریک کننده بیماری صرع و رویداد تشنج است را کاهش می دهد و انجام آن باعث کنترل تشنج در بیماران مبتلا به صرع می شود. البته یک مساله حائز اهمیت دیگر باید بیان شود که تمامی فعالیت های ورزشی مجاز هم باید با مراقبت و احتیاط به ویژه ای به انجام رسند. در این قسمت ، شناخته شده ترین الگو های سازگار مبتلایان به صرع را شرح می دهیم. دوچرخه سواری در بازه ی ۲۰ دقیقه ای همراه با تجهیزاتی چون کلاه ایمنی در طول مسیری که خلوت باشد.
- پیاده روی
- دو و میدانی
- سبک شنای آزاد با احتیاط و اطمینان از حضور نجات غریق
- ژیمناستیک در حد ملایم و سبک
- آمادگی جسمانی با تمرین های منظم
- اسکی روی آب و قایقرانی
- موج سواری در حد متعادل
- اسکیت گروهی
- اسب سواری با کلاه ایمنی
- ورزش های هوازی مثل مدیتیشن
- ورزش های توپی مانند والیبال ، پینگ پنگ، بسکتبال و فوتبال با کلاه ایمنی
- انقباض عضلانی و کار با وزنه،نمونه هایی از ورزش های کم خطر و مناسب هستند.
فعالیت های ورزش ای که برای بیماران مبتلا به صرع ممنوع می باشد
همان گونه که در مطالب پیشین بیان شد فعالیت هایی که باعث تحریک شدن نورون های عصبی مغز شود برای مبتلایان به صرع مناسب نمی باشد و باید از انجام آن دوری کنند زیرا تحریک اعصاب مغزی باعث رخ دادن تشنج در این بیماران می شود . فعالیت های نامناسب و تحریک کننده برای بیماری صرع شامل ورزش هایی که در ارتفاعات بلند و حتی آب انجام می گیرد می باشد ، زیرا این شرایط باعث کاهش فشار هوا می شود و می تواند اتفاقات نا خوشایندی را به همراه داشته باشد. تشنج در آب هم سرشار از خطر است و ورزش هایی چون شنا هم باید همراه با احتیاط های لازم انجام گیرد.
سایر مواردی که در ادامه بیان می شود هم فعالیت های پر خطر و ریسکی هستند
- غواصی
- مشت زنی
- وزنه برداری
- فوتبال آمریکایی
- چتربازی
- مسابقات موتور سیکلت رانی
- بوکس
- حرکت های آکروباتیک
- کوهنوردی
- پرتاب نیزه با کمان و تفنگ
- پرتاپ نیزه یا دیسک پرواز به وسیله کایت
البته ورزش های تحریک کننده اعصاب مغزی به این الگو ها ختم نمی شود و این ها تنها نمونه های رایج آن هستند.
ورزشی هایی برای مبارزه با ام اس
