کفش رانینگ دارای ویژگی های مختلفی است که بسته به میزان انعطاف پذیری آن برای شخص استفاده کننده می تواند مناسب باشد. شخصی که به تناسب اندام خود اهمیت می دهد با دانستن اطلاعات کامل در مورد کفش مناسب جهت پیاده روی، مدل های مختلف و متنوع موجود در بازار را تجزیه و تحلیل کرده تا بهترین گزینه را برای انتخاب کفش رانینگ پیدا کند. طراحان در تلاش برای استفاده از جدیدترین فناوری ها و نیز بهترین مواد باکیفیت در تولید کفش های رانینگ بوده تا با برطرف کردن نیاز افراد با سلایق مختلف، اسنیکرزها را برای استفاده در مسافت های طولانی تولید کنند. طبقه بندی کیفی بهترین کفش های رانینگ دنیا بر اساس عناصر پایداری، کنترل حرکتی، سبک و ساختار تولید، دوخت بدون درز و میزان حداقل فشار با سطح زمین، انجام می شوند. کفش های پیاده روی از لحاظ تکنولوژی به کار رفته کمی عقب هستند چرا که بیشتر برای راحتی طراحی شده اند تا عملکرد. چون اغلب افراد برای پیاده روی و قدم زدن های سریع روزانه خود به کفش راحت نیاز دارند تا حین راه رفتن حس خوبی در برخورد پاشنه پا با زمین و نیز سبک بودن دریافت کنند.
نمی توان به طور مشخص یک کفش کتانی رانینگ را برای هر کسی تجویز کرد زیرا هر شخص متناسب با استایل و راحتی خود، کفشی متفاوت را ممکن است بپسندد. نیازهای فرد و حتی منطقه ای که برای پیاده روی انتخاب می کنید در خرید کفش رانینگ موثر است. نگاهی به پاهای خود بیندازید و کفش مناسب را با شکل پای خود تطبیق دهید. بهتر است برای خرید عصرها بروید زیرا که پا در گسترده ترین حالت ممکن خود است. پاها هنگام صبح جمع تر بوده و در طول روز متورم می شوند برای همین بعدازظهر زمان مناسبتری برای خرید کتانی رانینگ است و کفش، تناسب دقیق تری با پای شما می تواند داشته باشد. نکته بعد اینکه هنگامیکه پا درون کفش می کنید به اندازه یک شست دست باید فاصله انتهای کفش و پشت پاشنه پا جا داشته باشد. برای انتخابی صحیح تر با ما همراه شوید:
چگونه بر اساس شکل و اندازه پا کفش پیاده روی بخریم؟
پا نباید به هیچ وجه به زور داخل کفش جا شود. بلکه ساختار کفش باید به گونه ای باشد که با شکل و اندازه پا بخواند و هیچ فشار اضافه ای به پا وارد نکند. برای انتخاب کفش پیاده روی بر اساس شکل و اندازه پا به نکات مفیدی اشاره شده است:
ازلحاظ طول و عرض پا
کفش هایی که پهنای خیلی باریکی دارند، یا برعکس از پهلوها زیادی گشادند، موجب عوارضی چون تاول و کالوس (ضخیم و سخت شدن پوست پا) خواهند شد. فضای پنجه هم باید جادار باشد. وگرنه برای ناهنجاری هایی از قبیل انحراف شست پا خوب نیست.
ازلحاظ قوس پا
قوس پا ناحیه انعطاف پذیری است که هنگام راه رفتن به توزیع یکسان وزن بدن روی پاها کمک می کند. اما قوس پای همه ما یک اندازه نیست:
- قوس طبیعی: پاهای با قوس طبیعی نه زیادی قوس دارند و نه زیادی مسطح. برای پاهای این شکلی دنبال کفشی با کفی میانی سفت و قالب صاف تا نیمه قوس دار باشید. انواع قالب کف کفش را در تصویر بالا می بینید.
- کم قوس یا تخت: برای کسانی که پاهای خیلی تختی دارند، کفش پیاده روی با قالب صاف و دارای کنترل حرکت گزینه مناسب تری است.
- قوس بیش از حد: قوس بیش از حد ممکن است فشار اضافی به عضلات و مفاصل پا وارد کند. چراکه پاهای این شکلی، در حدی که باید، قادر به جذب شوک حین فعالیت های ضربه ای و پرشی نیستند. بنابراین، این افراد باید از کفش های دارای قابلیت جذب شوک استفاده کنند. شاید در برخی از این قبیل افراد استفاده از کفش های دارای قالب قوس دار هم کمک کننده باشد.
تفاوت بین کفش های دویدن و کفش های پیاده روی
کفش پیاده روی چه تفاوتی با کفش رانینگ دارد؟
وقتی برای خرید کفش اسپرت اقدام کنید، با انواع مختلفی مواجه خواهید شد که هرکدام برای فعالیتی خاص طراحی شده اند. کفش های اسپرت شاید در ظاهر یکی به نظر برسند، اما کفش پیاده روی با مثلا کفش رانینگ (کتانی مخصوص دویدن) متفاوت است. پاره ای از این تفاوت ها را بررسی می کنیم:
اثر ضربه گیری
کفش رانینگ باید در قسمت پاشنه و همچنین جلوی پا بالشتی تر باشد. چراکه در حالت دویدن در هر گام با ۳ برابر وزن بدن به زمین ضربه وارد می کنیم. درحالی که ضربه وارده به زمین هنگام پیاده روی تنها ۱٫۵ برابر وزن بدن است. بنابراین، دونده ها به اصطلاحا کوشنینگ بیشتری در قسمت پاشنه و جلوی پا نیاز دارند. دلیل وجود سیستم هایی چون کوسن هوا در کفی کفش های رانینگ هم همین است. اما در کفش های پیاده روی ضربه گیری اضافی در جلوی پا و پاشنه ضرورتی ندارد و وزن کفش را هم زیاد می کند. اما نه اینکه اثر ضربه گیری در کفش های پیاده روی اصلا مهم نباشد. در کفش های پیاده روی هم ضربه گیری کافی الزامی است تا با طی مسافت های طولانی احساس خستگی نکنید.
پاشنه
کفش های رانینگ ممکن است پاشنه فِلِر داشته باشند. یعنی از آن مدل پاشنه هایی که مثل شلوار دم پاگشاد می مانند و از پشت پاشنه به سمت پایین پهن ترند. این مدل پاشنه در کفش های رانینگ، به ویژه در دونده هایی که با قسمت میانی یا جلوی پا به زمین ضربه می زنند، موجب افزایش ثبات پا می شود. اما کفش های پیاده روی معمولا این مدلی نیستند. در کفش پیاده روی نیازی هم به بلندتربودن پاشنه نیست. بلکه برای پیاده روی بهتر است دنبال کفشی باشید که از پاشنه تا پنجه اختلاف ارتفاع زیادی نداشته باشد.
هم کفش پیاده روی و هم کفش رانینگ باید انعطاف پذیر باشد. اغلب کفش های رانینگ در قسمت قوس یا میانی پا منعطف ترند. اما کفش پیاده روی باید در قسمت جلوی پا منعطف تر باشد. کفش هایی که به خصوص برای کنترل حرکت یا افزایش ثبات طراحی شده اند، ممکن است انعطاف کمتری داشته باشند. چراکه این نوع کفش ها به گونه ای طراحی می شوند که از چرخش بیش از حد پا در هر گام جلوگیری کنند.
