تحلیل لثه شرایطی است که در آن ریشه های دندان به خاطر از بین رفتن بافت لثه در معرض محیط خارجی قرار می گیرند. این شرایط یک مشکل عادی در بین افراد بزرگ سال است، اما افراد در سنین پایین نیز می توانند به این مشکل دچار شوند. هنگامی که لثه ها تحلیل می روند، شکاف ها یا حفره های عمیق به نام پاکت بین خط لثه و دندان ها تشکیل می شود.
همه دوست دارند لبخندی روشن، زیبا و سالم داشته باشند. "تحلیل لثه" یا عقب رفتن لثه ها، حرکات لثه های شما به گونه ای است که باعث می شود قسمت ریشه دندانهای شما در معرض دید باشد. تحلیل لثه معمولاً در بزرگسالان بالای 40 سال اتفاق می افتد. در صورت بروز تحلیل لثه در ظاهر لبخند شما مشکل ایجاد می کند و باعث افزایش حساسیت دندان ها به لمس و دما می شود. برای جلوگیری از تحلیل لثه ، شما باید بهداشت سالم دندان را حفظ کرده و برخی روش های خاص زندگی را انتخاب کنید.
زمانی که بافت لثه اطراف دندان ها فرسوده شده یا برگشت آن به طرف ریشه های دندان،حساسیت دندان ها افزایش می یابد.عقب نشینی لثه ها می تواند کیفیت لبخند شما را تحت تأثیر قرار دهد.تحلیل لثه نه تنها نشان دهنده وجود بیماری لثه بلکه مشکلات فنی و عملکردی آن نیز هست که نیاز به درمان دارد.زمانی که لثه ها عقب می روند، دیگر به سمت جلو رشدنمی کنند.بنابراین مهم است که از عقب رفتن بیشتر آنها جلوگیری شود.بدون درمان مناسب، ممکن است در نهایت دندان های خود را از دست بدهید.
درمان تحلیل لثه
در صورتی که شما با مشکل تحلیل لثه ها مواجه شدید، باید بدانید امکان درمان آن با استفاده از روش های مناسب وجود دارد. برای مواردی که این مشکل خفیف باشد، متخصص بیماری های لثه با تمیز کردن عمقی ناحیه آسیب دیده مشکل را برطرف می کند. به این ترتیب، تمیز کردن عمیق دندان یا جرم گیری دندان و صاف کردن سطح ریشه با هدف از بین بردن پلاک ها و جرم تشکیل شده بر روی دندان و خط لثه انجام می شود. در مواردی که مشکل شدید بوده و امکان درمان آن با جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه وجود نداشته باشد، متخصصان ما از جراحی لثه برای درمان بیمار استفاده می کنند. ایجاد مشکلات حاد در این رابطه می تواند باعث از بین رفتن استخوان و تشکیل حفره های (پاکت) عمیق بین لثه ها و دندان ها شود و برای درمان این شرایط فقط می توان از روش جراحی استفاده کرد. جراحی لثه با لیزر نیز یک روش نوین جهت مقابله با بیماری های لثه یا غیر یکنواختی لثه ها می باشد.
استفاده از جراحی برای درمان تحلیل لثه
به منظور بازگشت شرایط به وضعیت عادی، متخصص بیماری های لثه یکی از روش های جراحی زیر را برای بیمار مورد استفاده قرار می دهد:
پیوند بافت لثه. امروزه از سه روش اصلی برای پیوند لثه استفاده می شود. در روش اول بافت پیوندی مورد نیاز از ناحیه زیر سطح سقف دهان گرفته شده و به محل جدید پیوند زده می شود. به این ترتیب در اکثر مواقع تمام بخش نمایان شده از ریشه دندان با بافت پیوندی پوشانده می شود. ترمیم بافت در محل جدید به چند هفته زمان نیاز دارد و پس از گذشت مدت لازم، بخیه های بیمار (در صورت نیاز) کشیده خواهند شد.
روش دیگر قابل استفاده برای پیوند بافت در اصطلاح پیوند آزاد لثه (free gingival graft) نامیده می شود. به این منظور جراح بافت مورد نیاز را به طور مستقیم از سقف دهان (به جای بافت زیرین سطح دهان) تهیه می کند. باقیمانده فرآیند درمان با این روش مشابه پیوند بافت پیوندی است.
در روش سوم برای پیوند لثه متخصص از پیوند پایه دار (pedicle graft) استفاده می کند. در این روش در صورتی که بافت لثه کافی اطراف ناحیه آسیب دیده وجود داشته باشد، متخصص درمان لثه به جای استفاده از بافت سقف دهان، از بافت لثه های مجاور برای پیوند استفاده می کند.
توجه داشته باشید با تقبل قیمت جراحی لثه و صرف نظر از روش پیوند استفاده شده برای این درمان، پس از تکمیل درمان بافت لثه ضخیم و کافی بر روی نواحی آسیب دیده قرار خواهد گرفت و در نتیجه از تحلیل و عقب رفتگی احتمالی لثه ها در آینده جلوگیری خواهد شد.
جراحی کاهش عمق پاکت. در طول این درمان، جراح بافت لثه آسیب دیده را از روی دندان برداشته، باکتری های مضر را از حفره (پاکت) خارج کرده، و در نهایت بافت لثه را با بخیه به محل اول آن بر روی ریشه دندان باز می گرداند.
جراحی ترمیم استخوان (Guided Bone Regeneration). در مواردی که استخوان نگهدارنده دندان ها به خاطر تحلیل و عقب رفتگی لثه ها دچار آسیب جدی شده باشد، متخصص بیماری های لثه ممکن است از جراحی ترمیم استخوان برای درمان بیمار استفاده کند. در طول این درمان، جراح ابتدا لثه های آسیب دیده را از روی دندان برداشته و نواحی زیر آن ها را از باکتری های مضر پاک می کند. در ادامه جراح از مواد مخصوص همچون بافت پیوندی، پوشش مخصوص، یا سایر موارد مانند آن به منظور تحریک بدن نسبت به ترمیم استخوان و بازیابی طبیعی بافت آسیب دیده در محل استفاده می نماید. پس از تکمیل این مرحله از جراحی، جراح بافت لثه را به محل اولیه بر روی ریشه دندان باز گردانده و برای نگه داشتن آن در محل از بخیه استفاده می کند.