ریواس یک گیاه است که به دلیل طعم ترش آن در تهیه خورش و سوپ و غذاهای خاص استفاده می شود. ساقه های این گیاه سبز و قرمز بوده و در اروپا و آمریکای شمالی آن را می پزند و با افزودن برخی ادویه ها و مواد، آن را شیرین می کنند. البته تنها کاربرد ریواس در تهیه غذا نیست، بلکه در کشورهای آسیایی از ریشه ریواس برای کاربردهای درمانی نیز استفاده می نمایند. خواص ریواس برای سلامتی بسیار زیاد است و می تواند به سلامت استخوان و حتی کاهش وزن کمک کند.
ارزش غذایی ریواس
یکی از دلایل اصلی اینکه مردم ریواس را کشت و مصرف می کنند، به دلیل ارزش غذایی بالای آن است. این ماده غذایی سرشار از مواد معدنی، ویتامین ها، ترکیبات ارگانیک و دیگر مواد مغذی است که برای سلامتی بدن هر فرد مناسب است. تعدادی از این ترکیبات مغذی عبارتند از: فیبر غذایی، پروتئین، ویتامین C، ویتامین K، ویتامین های گروه B، کلسیم، پتاسیم، منگنز و منیزیم. با توجه به ترکیبات ارگانیک ریواس، این ماده خوراکی یک منبع غنی از فلاونوئید های پلی فنل نظیر بتا کاروتن، لوتین و زآگزانتین است.
خواص ریواس برای لاغری
ریواس به عنوان یک گیاه کم کالری شناخته می شود و دارای ترکیباتی به نام کاتچین است که در چای سبز نیز وجود دارد.کاتچین باعث افزایش سوخت وساز بدن شده و به چربی سوزی و لاغری بدن کمک می کند.فیبر موجود در ریواس باعث کاهش اشتها شده و می تواند به صورت طولانی مدت به شما احساس سیری بدهد.گفته می شود که مقادیر بالای فیبر موجود در ریواس باعث کاهش اشتها شده و با جلوگیری از پرخوری باعث لاغری و کاهش وزن افراد چاق می شود.برخی تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روزانه ۱ تا ۳ لیوان آب ریواس به مدت ۳ ماه به لاغری و کاهش وزن افراد کمک می کند.البته تحقیقات بیشتری در آین زمینه لازم است.
ریواس گزینهٔ خوبی برای کاهش وزن محسوب می شود.ریواس چربی ندارد و ۱۰۰ گرم ریواس فقط ۲۱ کالری انرژی دارد.ریواس دارای فیبر فراوانی است، مصرف فیبر در افراد دارای اضافه وزن اهمیت ویژه ای دارد و به کاهش اشتها و ایجاد احساس سیری طولانی مدت تر کمک می کند. ترکیبات موجود در ریواس می توانند به افزایش سوخت و ساز و افزایش چربی سوزی کمک کنند. این گیاه همچنین حاوی کاتچین است، ترکیب مشابهی که در چای سبز نیز موجود است
و همان خواص مفید را داراست. کاتچین به عنوان افزایش دهنده متابولیسم شناخته شده است و همچنین به سوزاندن چربی بدن و کاهش وزن کمک می کند.
مضرات ریواس
هیچ ماده غذایی نیست که کاملاً بدون عوارض باشد. همان طور که میزان کافی از مصرف یک ماده می تواند خواص زیادی برای بدن داشته باشد، مصرف بیش از حد آن نیز به بدن آسیب می رساند و ریواس نیز از این قاعده مستثنا نیست. مضرات ریواس مربوط به وجود کلسیم اگزالات در این گیاه است. چنانچه ریواس پس از بهار برداشت شود، میزان اگزالیک اسید آن افزایش می یابد.
کلسیم اگزالات، رایج ترین شکل از اگزالیک اسید در گیاهان بوده و می تواند برای بدن مضراتی داشته باشد. کلسیم اگزالات در برگ های ریواس وجود دارد، اما ساقه های آن نیز می توانند مقادیری از کلسیم اگزالات را در خود داشته باشند. با مصرف کلسیم اگزالات هیپراگزالوری یا افزایش اگزالات در خون اتفاق می افتد که وضعیتی حاد بوده و می تواند سبب تجمع کریستال های کلسیم اگزالات در برخی از اندام های بدن شود. افرادی که نسبت به این ماده حساسیت بیشتری دارند، دچار سنگ کلیه می شوند که می تواند به نارسایی کلیوی نیز منجر گردد. با وجود آنکه حساسیت همه افراد به کلسیم اگزالات یکسان نیست؛ اما دریافت ویتامین Cهمزمان و کمبود ویتامین B6 می تواند حساسیت به این ماده را افزایش دهد.
افرادی که دچار مشکل کمبود باکتری های مفید گوارشی هستند، همچون اگزالوباکتر فرمیژنز نیز بهتر است ریواس مصرف نکنند. چنانچه ریواس به میزان کافی و متعادل مصرف گردد، نه تنها افراد دچار مسمومیت غذایی نشده، بلکه می توانند از خواص این گیاه استفاده کنند. همچنین پختن ریواس و استفاده از آن در غذاهای پخته شده نیز سبب کاهش اگزالات تا ۸۷ درصد می گردد.